Tussen grijs en groen

Inmiddels is de herfst hier in Australië begonnen. Gelukkig trekken de zon en de zee zich daar niks van aan en valt er in deze 36 graden slechts af en toe een warm buitje op m'n bruine hoofd. Waar je in Nederland in dit seizoen tussen de rode blaadjes kunt spelen, gedragen de bomen zich hier nog altijd even groen. Zelfs in een stad als Brisbane, waar de wolkenkrabbers tot aan de hemel groeien is veel natuur te vinden. Zoals de titel van deze blog al zegt: ze houden hier in dit drukke deel van Australië van tuinieren. Overal in de straten zijn struiken en planten te vinden en op veel gebouwen groeit een klimop. Het maakt de stad fris en mooi, anders dan anders en open.
Maar zeker niet minder vol! Toen ik hier 2 dagen geleden in de avond met de bus binnen kwam rijden werd ik meteen verwelkomd door de duizenden lichtjes van alle huisjes. Naast Melbourne en Sydney is deze stad namelijk deel van het 'grote-plaatsen-in-Aussie-lijstje'. Wel even wennen na de aardbeien boerderij, maar ik was blij dat ik daar weg was.

Mijn hostel was iets buiten het centrum, naast de Brisbane river. De locatie was prima, maar mijn kamer zag er uit als een gevangenis. Tussen de 8 stapelbedden en de muur was nog geen halve meter, dus ik zou met al m'n bagage in bed moeten slapen. Best wel a-relaxt en claustrofobisch!

Ik besloot echter niet bij de pakken neer te zitten, het motto 'Je hoeft er toch alleen maar met je ogen dicht te zijn' aan te houden en dan maar lekker te gaan chillen in de keuken. Al gauw raakte ik aan de praat met 5 gezellige Israëliërs die me een spelletje uit hun land leerden dat 'Sabbaba' heette. Als iemand Sabbaba is, betekend dat in het Heeuwbreeuws dat hij als persoon perfect voor jou is om een relatie mee te hebben. Echter, in dit spel geef je je medespelers telkens een dilemma waarbij er slechts 1 onrealistisch ding heel erg mis aan die Sabbaba-persoon is. Vervolgens vraag je ze of ze dan nog steeds voor de relatie zouden gaan. Een voorbeeld: Stel, het meisje is echt Sabbaba, maar ze heeft 8 navels. Zou je er toch voor gaan?'. Hoe simpel het ook klinkt, we hebben veel gelachen. En leuk, omdat ik al helemaal voor me zag hoe de Israëlische jongeren dit spel uit verveling thuis op de bank speelden.

De volgende dag stond ik vroeg op voor het gratis ontbijt in het hostel (je bent een Nederlander of je bent het niet). Zo had ik ook lekker de tijd om de stad te ontdekken. Ik nam een gratis hop-on-hop-off Ferry over de rivier naar een gedeelte van Brisbane dat Southbank heette. Het was zondag en dat betekende markt. Lekker tussen de kraampjes struinen en tegelijkertijd proberen niks uit te geven. Best wel een uitdaging!
Ik liep verder langs een stadsmoestuin -hoe cool?!- en een nep-strand midden tussen de wolkenkrabbers -bizar!-.
De brug over de rivier gaf me een mooi uitzicht van de skyline van Brisbane met haar van-Londen-gejatte reuzenrad. De wolken waren wel zwart, er was een storm op komst.
In de binnenstad bekeek ik een aantal winkeltjes en nam plaats op een plein waar een 50-koppig orkest zich aan het klaarmaken was voor een optreden. De oude man waar ik naast zat vertelde trots dat zijn kleinzoon er met zijn klarinet deel van uitmaakte en toen ik zei dat ik uit Nederland kwam kon hij niet stoppen met praten over André Rieu. "Ik ben zijn allergrootste fan! Doe je hem de groeten van me als je hem tegenkomt thuis?". Terwijl de regen met bakken uit de lucht begon te vallen zaten wij onder een afdak en speelde het orkest covers van Pirates of the carribean, de musical Wicked en nog vele andere nummers die in deze storm extra dramatisch klonken. Ik bedacht me dat ik -los van de straatartiesten overal- al veel te lang geen concert meer had gezien. Ik kreeg er kippenvel van. Het was heel gaaf.
Omdat het zo hard regende was de lol van wandelen er ook een beetje af was besloot ik na deze muzikale middag terug te gaan naar het hostel. Hier kwam ik mijn Sabbaba-vrienden van de avond ervoor tegen waarmee ik lekker op de bank met thee series heb gekeken.
Het internationale spelletjes feest was nog niet over, want die avond leerde ik, wederom in de keuken, een paar Franse kaartspelletjes. Je moet wat met dit weer hihi.

Gelukkig lieten de wolken zich de volgende dag iets minder zien. Toen ik wakker werd scheen de zon scheen alweer door het gordijn. Vandaag besloot ik naar Kangooroopoint te wandelen. In dit deel van de stad waren kliffen langs de rivier te zien. Misschien ben ik verwend door Nieuw-Zeeland, maar ik vond het maar weinig spectaculair, dus ik liep door naar de botanische tuinen om mijn bammetjes met pindakaas op te eten in het gras. Vervolgens nam ik weer die gratis hop-on-hop-off-Ferry en bleef er de gehele route op zitten omdat het gevoel van de zon in combinatie met de wind in m'n haren veel te lekker was.
Het leek te mooi om waar te zijn want 's middags begon het weer alweer slechter te worden. Dit was niet erg aangezien ik het grootste gedeelte van de stad toch al had gezien en nu eindelijk wat tijd had voor research! Ik pakte m'n laptopje erbij om informatie op te zoeken over trips naar de outback. Dit gebied in australie wordt ook wel 'het rode midden' genoemd en staat bekend om haar eindeloze verlaten vlaktes, grotten met muurschilderingen, canyons en de beroemde grote rots. Het lijkt me heel gaaf om zo'n safari tour te doen waarbij je in een slaapzak onder miljoenen sterren slaapt en compleet van de wereld bent voor 3 dagen. Dat is naar mijn idee het 'echte' Australië en dat wil ik niet overslaan. Helaas kwam ik erachter dat dit natuurlijk wel iets gaat kosten.

Ik ga heel hard m'n best doen om toch te kunnen gaan!
Ik leef op dit moment heel zuinig, vooral qua eten en activiteiten. Ik drink alleen alcohol als ik het aangeboden krijg(haha o dat klinkt echt sloeber) probeer zoveel mogelijk voor meerdere dagen te koken en van gratis dingen te profiteren. Ik kijk nog steeds goed om me heen voor baantjes, maar probeer me daar niet al te zwaar op te fixeren om nog wel gewoon te kunnen genieten. De aardbeien-wonden en blaren op m'n handen beginnen langzaam te helen en ik voel m'n rug al bijna niet meer. Mijn budget is weer onzeker maar ik weet wel dat ik de juiste beslissing gemaakt. Ik kom er wel.